Since they were six years old, they already know each other; Marco and Ashley. Their families are both in a good relationship since their parents were school mates or in short, best of friends. As the year passes by, the two grew old together; playing, studying, even teasing each other and it is part of their life.

"Ano ba Marco, nakakainis ka na." Ashley said irritated as the boy named Marco kept on teasing her.

"Anong nakakainis dun? Diba totoo naman?!" Marco rebutted as he laughed out loud. Ashley crossed her arms and stamped her feet while glaring at him. "Bakit ka ba napipikon? E, totoo naman na crush mo si Gutiérrez diba?" Marco added.

"Hindi ka na nakakatuwa, Marco." Sabi ni Ashley habang padabog na inaayos ang mga gamit niya.

It was already noon; to be exact, it was their lunch break. The two are now walking in the hallway of their school towards the cafeteria where their friends are waiting for them.

Marco and Ashley are both grade 12 students. Just one more year, then they'll both graduated and step on their college years.

"Huyyy! Teka antayin mo naman ako, bakit ba ang bilis mong maglakad?" Marco complained as he walk-run to Ashley so they could walk at the same time.

"Diba matakad ka bakit hindi mo gamitin yang mahahaba mong biyas at bilisan lumakad." Ashley said.

"Teka, teka nga!" Marco reach Ashley's arm, then he faces her to him. "Sige na! Sorry na, joke lang naman yun eh.. sorry na." Sabi ni Marco, alam niya kasi pag hindi siya humingi ng tawad kay Ashley, baka hindi lang dalawang araw ang pagsisisihan niya. Dahil nga kilala na nila ang isa't-isa, alam nila kung sino ang pikon at kung sino ang dapat manuyo.

"Ganun-ganon na lang yon? Sorry lang?" Ashley raised her brow.

"Anong gusto mong gawin ko?" Marco asked. "Kausapin si Gutiérrez at bawiin ko ang sinabi ko sa kanya? Ash, hindi maniniwala yon lalo na't may gusto rin yon sayo." He added.

"Alam mo naman pala eh.. pero bakit mo pa rin sinabi? Ang awkward talaga Marco." Ashley said frustrated.

Marco sigh. He knows that he's doomed, Ashley is mad. "Sige, gagawan ko yan ng paraan. Pero sorry na talaga, joke lang naman talaga yun, gusto ko lang makita yung reaksyon ni Gutiérrez."

"So nakita mo na, edi satisfied ka na?"

"Ash, sorry na talaga! Gusto ko lang naman malaman kung totoo nga na may gusto siya sayo, kasi diba sakin ka pinagkatiwala ni tita, kaya dapat ako ang proprotekta sayo." Sabi ni Marco.

"Marco, wala akong kapatid na lalaki, kaya no need na protektahan ako. Kaya ko ang sarili ko, hindi na ako bata na dati mong nililigtas sa mga bata na nambubully." Sagot naman ni Ashley.

"Hep, hep! Ayan na naman kayo."

Napatingin sila Marco at Ashley sa nagsalita, at nakita nila ang dalawa nilang kaibigan na lalaki.

"Nandito lang pala kayo."

"Kanina pa kayo inaantay nila Livvy sa cafeteria."

Ashley sigh. "Kanina pa sana kami nasa cafeteria."

"Hep! Nag-aaway na naman ba kayo?"

"Tanong mo diyan Clifford sa magaling mong kaibigan." Mataray na sagot ni Ashley sabay lakad papalayo sa mga kaibigan niyang lalaki.

"Hindi ko naman siya inaway Dylan, malay ko bang mapipikon siya agad" inosenteng paliwanag ni Marco.

Dylan shook his head. "Nakow! Tara na nga at may mahaba-habang suyuan na naman na mangyayari." He put his arm around Marco's shoulder. Dylan was in the middle putting his both arms around Marco's and Clifford's shoulder as he pulled them to walk to the cafeteria.

"Edi goodluck na lang sayo buddy!" Clifford patted Marco's back with a teasing laugh.

Habang naglalakad ang tatlong lalaki papuntang cafeteria, patuloy pa rin nilang inaasar si Marco dahil alam nilang hindi biro ang manuyo sa isang Ashley Salonga. Malakas na tumatawa ang dalawang lalaki, habang problemado naman ang mukha ni Marco kakaisip kung ano na namang pakulo ang gagawin niya para lang mapatawad siya ni Ashley.

"Hindi ko nga alam sayo pre kung bakit inaasar mo si Ash dyan sa Gutiérrez na yan." Sabi ni Dylan.

"Kahit naman kasi pinapansin siya ni Ash, nagpapapansin pa rin siya kaya nirereto na kung kani-kanino ang best friend niya." Sagot naman ni Clifford.

"Tinutulungan ko lang naman siya makilala yung totoong ugali ng taong nagugustuhan niya." Depensa naman ni Marco.

Nagkatinginan si Dylan at Clifford dahil sa naging sagot sa kanila ni Marco.

"Tinutulungan mo si Ash o sinasaktan mo lang sarili mo?" Nakangising tanong ni Clifford.

"Ohhh, nice!" Dylan and Clifford high five.

"Anong sinasaktan ang pinagsasasabi mo diyan Clifford." Tanong ni Marco. "Bakit ko naman sasaktan sarili ko?"

"Ayan sige magtorpe-torpehan ka, enjoyin mo yan bahala ka." Sabi ni Dylan.

Napakunot noo naman si Marco. "Hindi ko talaga kayo maintindihan."

"Hindi mo naman kasi talaga kami maiintindihan dahil busy ka sa pagiging kupido mo kay Ashley at sa lalaki na gusto niya." Tugon ni Clifford.

"Pshh, sinasabi niyo bang may gusto ako kay Ashley?" Nakangising tanong ni Marco.

"Bakit, wala ba?" Tanong ni Dylan.

"Mga siraulo ba kayo? Ako magkakagusto kay Ashley? Bro, parang kapatid ko na nga yun eh.." Sabi ni Marco.

"Hala, sige itanggi mo pa. Bahala ka na sa sarili mong lovelife tutal malaki ka na." Clifford said as he pulled Dylan, leaving Marco behind.

"Ako magkakagusto kay Ashley?" Marco pointing himself. "Ako? Talaga? Ako magkakagusto kay Ashley? Patawa talaga tong si Clifford at Dylan."

Marco shook his head as he followed his two friends. While he was walking, he kept thinking about what his friends said. Siya magkakagusto sa kaibigan niya? Hindi lang kaibigan, best friend niya pa. How come na magkakagusto siya kay Ashley ever since they were still a kid parang magkapatid lang sila ni Ashley since they're both the youngest in their family, kaya nga sila ang magkasundo.

"Impossible!" Marco shook his head.

*

&& cut!
eto na po muna ang unang chapter ng ASHCO fanfic. I know na hindi siya maganda pero hoping na supportahan niyo pa rin.

Thank you so much!! 💙