[Zawgyi]

Matchmaking Alternative (1.4)

Owl Wing Company ကို စဝင္တဲ့ေန႔ကထဲက ႏိုႏိုက ထူးဆန္တာတစ္ခုကို သတိထားမိတယ္

ေနတိုင္းလိုလို သူမရဲ႕ mail box ထဲကို လမ္းၫႊန္စာရြက္ေတြ ပို႔လာၿပီး လုပ္ငန္းဆင္းေတာ့မယ့္အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း သူမရဲ႕ အထက္အရာရွိထံသို႔ တေန႔တာလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ျပန္ၿပီးတင္ျပရတယ္ ။ ဒီလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ေရွာင္းရီထံ မေရာက္မွီ ထုတ္လုပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ ၊ စီမံေရး ေခါင္းေဆာင္၊ သက္ဆိုင္ရာမန္ေနဂ်ာမ်ား ထံသို႔ အရင္ ေရာက္ရွိသြားတယ္ ။

အဲ့ဒီေနာက္ ႏိုႏို ေတြးမိတာက ၊ေရွာင္းရီက သူေဠးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီလို ဆင္တူ႐ိုးမား email ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား လက္ခံေနရမလဲ? ၊ သူမက အလုပ္သင္ေလးပဲေလ ဘာလို႔သူ႔စီကိုပါ ေန႔တိုင္ mail ပို႔ၿပီးတင္ျပေနရတာလည္း ၊ သူ႔ ရဲ႕ mail box ထဲမွာ mail ေတြျပည့္ေနမွာေပါ့ ။

သူမရဲ႕သူေဠးမွာ email ေတြကို စီမံခန္႔ခြဲေပးမယ့္ ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္ဆိုတာကို ႏိုႏိုဟာ မသိခဲ့ေလဘူး၊ အဲ့ဒီ ဝန္ထမ္းက email ေတြကို အေရးႀကီးတဲ့ဟာ၊ အေရးမႀကီးတဲ့ဟာ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ၊ လုပ္ငန္း စသည္ျဖင့္ သီးျခားစီ ခြဲျပီးမွ ေရွာင္းရီထံတင္ျပရတာျဖစ္တယ္ ။

မ်ားေသာအားျဖင့္ သူမရဲ႕သူေဠးက အရမ္းကိုအလုပ္မ်ားေသာေၾကာင့္ email ေတြကို သူကိုယ္တိုင္စစ္ေလ့မရွိဘူး ၊ အေရးႀကီးတာေတြေလာက္ပဲ ၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။ ကံမေကာင္းစြာပဲ ႏိုႏိုကို ေကာင္းကင္ဘံုက မ်က္ႏွာသာမေပးခဲ့ဘူး။

ဒီအပတ္မွာေတာ့ သူမရဲ႕သူေဠးက email ေတြကို သူကိုယ္တိုင္စစ္ၾကည့္ဖို႔ရာအတြက္ အရမ္းကိုမွ အားေနတယ္ ။ " Ding " email ဝင္လာတာနဲ႔ ေရွာင္းရီက တန္းၿပီးဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ တစ္ခ်က္ႏွိပ္လိုက္တာနဲ႔ ဒီအပတ္တနဂၤေႏြရဲ႕ အခ်ိန္ပိုသင္တန္းက report ေတြ၊ သူမရဲ႕အေျခအေနက မရွင္းလင္းေပမယ့္ သူမရဲ႕သူေဠးကေတာ့ သူမလို အလုပ္သင္ေပါက္စေလးကို ဆူပူႀကိမ္းေမာင္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြအားေနခဲ့တယ္ ။

သူမအပါအဝင္ လူတိုင္းက တင္ျပဖို႔ရာအတြက္ ဆႏၵရွိၾကတယ္

ဒါေပမယ့္ ဒီအေျခအေနမွာေတာ့ ႏိုႏိုအတြက္ မေသခ်ာေတာ့ဘူး ။

အစည္းအေဝးခန္းထဲမွာ နည္းျပဆရာ မိုဇီယြမ္က whiteboard ေပၚမွာ စာေရးေနစဥ္ စိတ္မရွည္စြာ ေဟာေျပာပို႔ခ်ေနတယ္၊ Fei long အဖြဲ႕သားေတြက မ်က္လံုးကိုက်ယ္က်ယ္ဖြင့္ထားၿပီ အာရံုစူးစိုက္ေနၾကေပမယ့္ ႏိုႏိုကေတာ့ လံုးဝဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ေနၿပီး ေတြးခ်င္ရာေတြးေနတယ္ ။

ေရွာင္းရီ အစည္းေဝးခန္းထဲသို႔ မေရာက္လာမွီအခ်ိန္ထိ နည္းျပ မိုဇီယြမ္က စည္းကမ္းမတင္ၾကပ္ခဲ့ဘူး၊ Fei Long အဖြဲ႕သားေတြကလည္း ရီေမာေနၾကၿပီး မိုဘိုင္းဖုန္းကစားသူကကစား အိပ္တဲ့သူကအိပ္ေနၾကသည္ ။

Fei Long အဖြဲ႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ႏိုႏိုလက္ကို ဆြဲလိုက္တယ္ ။ သူမရဲ႕ email ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ အိပ္တဲ့သူေတြက ဆက္အိပ္လို႔ရသလို ၊ ကစားေနတဲ့သူေတြလည္း ဆက္ကစားလို႔ရတယ္ ။ ခင္ပြန္း၊ ဇနီးမယား သားသမီးေတြနဲ႔အတူ အျပင္ထြက္လည္ခ်င္သူက ထြက္လည္လို႔ရတယ္။ သူမက ရွက္ရြံ့စြာႏွင့္ ေတာင္ပန္ခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ သူမရဲ႕ေတာင္းပန္မႈကို တံု႔ျပန္မႈမရွိၾကတဲ့အတြက္ Fei long ေခါင္းေဆာင္က သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္ ။ " မင္းရဲ႕ ... ကံဆိုးမႈကိုသာ အျပစ္တင္ရေတာ့မွာပဲ "

" Oh " ႏိုႏိုက နားမလည္ပဲ နည္းျပဆရာကို မ်က္ေတာင္ခတ္ၿပီးၾကည့္လိုက္တယ္ ။

မိုဇီယြမ္ကေျပာလာခဲ့တယ္ " အဲ့ဒီ game ကို ဖန္တီးတဲ့သူက ေရွာင္းရီပဲ "

!!!!!!

ႏိုႏိုရဲ႕ ေမးကေအာက္ကိုျပဳတ္က်သြားခဲ့ၿပီး .... က်န္တဲ့သူေတြ အကုန္လံုးလည္း တိတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္

သူမရဲ႕ သူေဠးဘာလို႔ အရမ္းစိတ္တိုသြားလည္းဆိုတာ မအံ့ၾသေတာ့ပါဘူး၊ ဘယ္သူကမ်ား သူတီထြင္ထားတဲ့အရာကို သူမလို အလုပ္သင္ေပါက္စေလးက ေဝဖန္တာကို ခံႏိုင္မွာလည္း ။

ႏိုႏို သတိျပန္မဝင္လာေသးခင္မွာပဲ Fei long ေခါင္းေဆာင္က ထပ္ေျပာလာတယ္ " တကယ္ေတာ့ game ထဲမွာ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အျပန္အလွန္ တံု႔ျပန္မႈေတြကို ထည့္သြင္းစင္းစားဖို႔ တင္ျပခဲ့ေပမယ့္ သူေဠးက ပယ္ခ်ခဲ့တယ္ "

" ဟုတ္တယ္ " တစ္ျခား တစ္ေယာက္ကလည္း ေထာက္ခံလာတယ္ ၊ " ေရွာင္ေကာက သူရဲ႕ အာဏာကိုအသံုးခ်ၿပီး ဖိႏွိပ္လြန္းတယ္ "

" Oh ??? အာဏာကိုအလြဲသံုးစားလုပ္တာလား ၊ သူရဲ႕ အာဏာျပမႈကို ျပန္ၿပီး ေတာ္လွန္ဖို႔ လိုအပ္လား?? "

ႏိုႏိုက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို စၿပီး ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေရွာင္းရီ ဘယ္အခ်ိန္ကထဲက ေရာက္ေနမွန္းမသိခဲ့ဘူး။

" ေတာ္လွန္တာ ???? သဘာဝအတိုင္း အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္တာ ??? " ေရွာင္းရီ ႏိုႏိုရဲ႕ ေဘးကခံုမွာ ထိုင္ခ်လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အစည္းအေဝးခန္းရဲ႕ ေလထုက သုညေအာက္ထိ ဆင္းက်သြားခဲ့တယ္ ။

သူမရဲ႕ မွတ္ညဏ္ေတြရပ္တန္႔သြားတယ္ ၊ သူမရဲ႕ သူေဠးက တကယ္ကို အားယားေနၿပီ အရမ္းပ်င္းရိျငီးေငြ႕ေနတာလားလို႔ သံသယဝင္မိလာတယ္ ။ ႐ုတ္တရက္ႀကီး သူမရဲ႕ email ေတြကို စာျပန္လာတယ္ ၊ အခုလည္း ဘာသတိေပး အေၾကာင္းၾကားတာမွမရွိပဲ ပိတ္ရက္မွာဖြင့္တဲ့ အခ်ိန္ပိုသင္တန္းကို ေရာက္ရွိလာျပန္တယ္ ။

နံနက္ခင္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး သင္ၾကားေပရတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလ့လာရတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္ အရမ္းကိုမွ ပင္ပန္းေနတဲ့အတြက္ ႏိုႏိုရဲ႕ ေန႔လယ္စာအတူစားၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုမႈကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၾကတယ္ ။ အိမ္ျပန္တဲ့သူေတြကျပန္ၾကသလို သူတို႔ရဲ႕ ဇနီး ဒါမွမဟုတ္ ရီးစားေတြႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္တဲ့သူက သြားၾကည့္ၾကတယ္ ။ သင္တန္းမၿပီးခင္မွာပဲ ေရွာင္းရီက ဖုန္းေျပာဖို႔ထြက္သြားၿပီး မ်က္စိတစ္မွတ္အတြင္းမွာပဲ ေျပာက္ကြယ္သြားတယ္ ။ အခုေတာ့ ႏိုႏိုတစ္ေယာက္ထဲပဲက်န္ေနေတာ့တယ္ ။ ႏိုႏိုက သူမရဲ႕ ဆႏၵအတိုင္းပဲ အစည္းေဝးအခန္းကို ရွင္းလင္းလိုက္တယ္ ။

( အစည္းေဝးအခန္းမွာ သင္တန္းပို႔ခ်တာပါေနာ္ ၊ သင္တန္းပို႔ခ်တယ္ဆိုတာကလည္း ေက်ာင္းတက္သလိုမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူးေနာ္ ၊ ဘလိုေျပာရမလဲ presentation လုပ္သလိုမ်ိဳး ပံုစံနဲ႔ သင္ၾကားပို႔ခ်တာပါေနာ္ မရွင္းမရွင္းျဖစ္ေနၾကမွစိုးလို႔ပါ 😬)

သူေဠးကလည္း ျပန္လာေလာက္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ သူမလည္း အိမ္ျပန္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္လိုက္တယ္ ။

ရလဒ္အေနနဲ႔ကေတာ့ သူမ bus ကားေစာင့္ေနစဥ္မွာ သူမအတြက္ အရမ္းကိုမွ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္သြားခဲ့တယ္ ။

bus ကား ေစာင့္ေနစဥ္ ႏိုႏိုက သူမရဲ႕သူေဠးကို " blood weekend kill " လို႔ နာမည္ေျပာင္ေပးဖို႔ရာ စဥ္းစားလိုက္တယ္ ။

လူအမ်ားစုကေတာ့ ပိတ္ရက္ေတြမွာ စိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႔ အနားယူႏိုင္ၾကတယ္ ၊ သူမအတြက္ကေတာ့ အရင္အပတ္မွာ blind date ေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းရ၊ ဒီအပတ္မွာက် အခ်ိန္ပိုသင္တန္းတက္ရနဲ႔ ေနာက္အပတ္မွာေရာ ဘလို စိတ္ပင္ပန္းစရာေတြလာအုန္းမွာလည္း .....

ေနာက္အပတ္ကလည္း သူမအတြက္ စိတ္ပ်က္စရာေတြပဲလာမွာလားလို႔ ေတြးမိရံုနဲ႔တင္ ႏိုႏို အနည္းငယ္တုန္လႈပ္မိသြားတယ္ ။

အသက္ ၁၇/၁၈ အရြယ္ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္ ႏိုႏိုအေရွ႕မွာလာၿပီး လမ္းၫႊန္ေပးဖို႔ရာေတာင္းဆိုတဲ့အခါမွာေတာ့ သူမရဲ႕အာရံုကိုလြႊဲလိုက္တယ္ ။

သူမတို႔ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အနည္းငယ္ေဝးကြာတဲ့ေနရာကို ႏိုႏိုက သတိထားလိုက္မိတယ္၊ အဲ့ဒီေနရာမွာ လည္း ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ သက္တူရြယ္တူ ေကာင္ေလး၂ေယာက္က သူမတို႔ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ေနၾကတယ္။

Oh!!! ႏိုႏိုက ဒီအေျခအေနကို နားလည္လိုက္တယ္ ၊ တကယ္တန္းက လမ္းၫႊန္မႈကို ေတာင္းဆိုဖို႔မဟုတ္ပဲ စကားေျပာခ်င္ရံုသက္သက္ပဲ ။ သူမေရွ႕က ေကာင္ေလးရဲ႕ ေက်ာင္းဝတ္စံုကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ XX အလယ္တန္းေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။

" ဟို...ဟို..." သူရဲ႕လက္ေတြကို ဆံပင္ေတြထဲ ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး " အေနာက္ဖက္က သစ္ေတာပန္းျခံကို ဘယ္လိုသြားရမလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါလား " ဆိုတာကို မၿပီးခင္ထိ စကားထစ္ေနခဲ့တယ္ ။

ႏိုႏို မ်က္ေတာင္ခတ္လိုက္ၿပီး သေဘာေပါက္သြားတယ္ ၊ သူက လမ္းၫႊတ္မႈကို တကယ္ေတာင္းေနတာပဲ၊ " နံပါတ္ ၁၂ bus ကားကို ေစာင့္ၿပီးစီးလိုက္ ၃မိနစ္ေလာက္ဆို အေနာက္ဘက္က သစ္ေတာပန္းျခံကိုေရာင္ၿပီ"

" ေက်းဇူး.... ေက်းဇူးပါ..."

"ရပါတယ္"

ေကာင္ေလးက အနည္းငယ္ရွက္ေနတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ အၾကာႀကီးဖိႏွိပ္ထားတဲ့ စကားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေျပာလာေတာ့တယ္ " အဲ.... မင္းရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကိုေတာင္းလို႔ရမလား.."

ႏိုႏိုက မ်က္ေတာင္တစ္ဖန္ခတ္လိုက္ၿပီး အခု အမွန္တရားကို သေဘာေပါက္သြားေတာ့တယ္ ၊ တကယ္ေတာ့ လမ္းၫႊန္ခိုင္းတာက အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခုသာျဖစ္ၿပီး ဒါက သူ႔ရဲ႕ တကယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္အမွန္ဟူတ္ပံုမရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေလးက အရမ္းငယ္ေသးတယ္ မဟုတ္ဖူးလား။ သူမက အနည္းဆံုး သူ႔ထက္ ၅ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ႀကီးတာေလ ဒါကိုသူက သူမစီကေန ဖုန္းနံပါတ္ေတာင္းဝံ့တယ္လား!!!

ေကာင္ေလးက ႏိုႏို အသံတိတ္သြားတာကို ျမင္ေတာ့ သူမစိတ္ဆိုးသြားတယ္ထင္ၿပီး အရွံုးမေပးခ်င္ပဲ သူ႔ရဲ႕ေခါင္းကိုကုတ္လိုက္ၿပီး " ဟို လမ္းမရွာေတြ႕ရင္ဖုန္းဆက္ၿပီး မင္းကိုလွမ္းေမးၾကည့္လို႔ရေအာင္ပါ "

ႏိုႏိုကေတြးလိုက္တယ္ ဘလို " လမ္းရွာမေတြ႕မွာ စိုးလို႔ ဖုန္းဆက္ေမးဖို႔??"ဒီမွာ ေမာင္ေလးေရ.... ဒီထက္ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးလို႔မရဘူးလား...

ႏိုႏိုက စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္စဥ္းစားလိုက္ၿပီး " ဪ မင္းလမ္းၫႊန္ခ်က္ေတာင္းဖို႔အတြက္ ငါ့ဖုန္းနံပါတ္ကို လိုခ်င္တာလား?? "

ဒါကိုၾကားတာနဲ႔ ေကာင္ေလးက နည္းနည္းရွက္သြားၿပီး ႏိုႏိုရဲ႕ အျပံဳးႏုႏုေလးကိုၾကည့္ရင္ အနည္းငယ္စိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္ " ဟင့္အင္း... တကယ္ေတာ့ ငါမင္းကို bus ကားေစာင့္ေနတာ ခဏခဏ ေတြ႕ဖူးတယ္ ... ငါတို႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္လို႔ရမလား? "

ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ဝန္ခံခ်က္ကိုၾကားတာနဲ႔ အျခားေနရာမွာ ရပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးအုပ္စုထဲကေန ရီသံေတြထြက္လာတယ္ ။ " အို... ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရက္ေပါင္မ်ားစြာၾကာေအာင္ေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့ ဒီစကားကို ေျပာထြက္ၿပီေပါ့"

"ေကာင္းၿပီ ၊ ငါသာ မင္းေနရာမွာဆိုရင္ သူမကို လဝက္ေလာက္နဲ႔ ရေအာင္လိုက္မွာ၊ ဘယ္သူသိမလဲ အခုခ်ိန္ဆို အၾကင္နာေတြဘာေတြေတာင္ ေပးၿပီးသြားေလာက္ၿပီး " 😆

"ဟားဟားဟား...."

ႏိုႏိုက အဲ့ဒီဆိုသြမ္းေနတဲ့ အုပ္စုရဲ႕ ရီသံကိုၾကားလိုက္တာနဲ႔ သူမရဲ႕ေသြးေၾကာေတြ ေဖာင္းပြလာတဲ့ထိ စိတ္တိုလာတယ္ ။ သူမေဘးကေကာင္ေလးက အနည္းငယ္ စိတ္လႈပ္ရွားသြားပံုရၿပီး သူမကို အလွ်င္စလို ရွင္းျပလာခဲ့တယ္ " မင္း... မင္း သူတို႔ကို စိတ္ထဲထားမေနပါနဲ႔ ..." ေကာင္ေလးရဲ႕စကားမဆံုးခင္မွာပဲ ႏိုႏိုက " fire queen " အျဖစ္ေျပာင္းသြားေတာ့တယ္ ။

" မင္း အသက္ ဘယ္ေလာက္လဲ"

"ဟန္..." ေကာင္ေလးက ဘာမွမတုံု႔ျပန္လာဘူး

ႏိုႏိုက ထပ္ၿပီးေမးလိုက္တယ္ " မင္း အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ ၊ ငါ့ကို အမွန္တိုင္းေျပာ "

သူမရဲ႕ စကားေတြက ေကာင္ေလးကို အံ့အားသင့္သြားေစတယ္ ။

ႏိုႏိုကေတာ့ ဒီဟာက ရီစရာေကာင္းတယ္လို႔ ထင္မေနဘူး၊ " မင္းက အရမ္းငယ္ေသးတယ္ ၊ ပညာေတာင္မစံုေသးဘူး ၊ အမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မင္းရဲ႕ ဆရာနဲ႔ မိဘေတြကို မေတြ႕... "

" cut " သူမရဲ႕ စကားမဆံုးခင္မွာပဲ ခပ္ဆိုးဆိုးပံုစံနဲ႔ ေက်ာင္းသားက ေျပာလာတယ္ " အသက္ႀကီးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာလား ၊ မင္းေက်ာင္း အကႌ် မဝတ္ထားတာနဲ႔ပဲ ငါတို႔ကို လိမ္လို႔ရမယ္ထင္ေနတာလား "

ဒါကိုၾကားတာနဲ႔ ႏိုႏိုရဲ႕ ေခါင္းထဲမွာ လွ်ပ္စီးေတြလက္လာသလိုပဲ ၊ ဒီကေလး ... တကယ္ေတာ့ သူမကို သူ႔ေက်ာင္းေနဖက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေနခဲ့တာလား ??

သူမရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကိုေတာင္းဖို႔ သူ႔မွာသတၱိရွိေနတာ မဆန္းပါဘူးေလ ။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့ထိ ႏိုႏိုက ဘာမွျပန္ေျပာမလာဘူး ၊ " ဟုတ္တယ္ သူမက ကေလးနဲ႔တူေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ဝန္ခံပါတယ္ ၊ သူမ ဘလိုပဲဝတ္ဝတ္ သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာဝိုင္းဝိုင္းေလးက ေက်ာင္းသူနဲ႔တူေနတာပဲ ၊ သို႔ေပမယ့္လည္း သူမက လူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာေအာင္ေတာင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီးၿပီေလ ၊ ဘလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ သူမရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ ရင့္က်က္မႈေတြေတာ့ ရွိေနေလာက္ၿပီ ဟူတ္တယ္မလား "

ဘာလို႔... ဒီကေလးေတြ... ႏိုႏိုအနည္းငယ္ စိတ္ညစ္သြားတယ္ ။ သူမရဲ႕ ေရွ႕က ဒီေကာင္ေလးကို ဘယ္လိုျငင္းရမလဲလို႔ စဥ္းစားရင္း သူမရဲ႕စိတ္ထဲမွ ဒီကေလးေတြကို ဘယ္လို႔ သင္ခန္းစာေပးရင္ေကာင္းမလားဆိုတဲ့ အေတြးကဝင္လာတယ္။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါက ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားအရြယ္ပါ ။ ငါ့ကို ဘာလို႔ အထက္တန္းေက်ာင္းသူလို႔ ျမင္ရတာလဲ။ အရမ္းရွက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ....

ႏိုႏိုရဲ႕ ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ ေကာင္ေလးက ႏိုႏိုငိုေတာ့မယ္လို႔ ထင္သြားတယ္ ။
သူက ျမန္ျမန္ ႏွစ္သိမ့္ဖို႔ႀကိဳးစားလာတယ္ " မင္း ဒါကိုမႀကိဳက္ဖူးဆို ၊ ငါတို႔ ... ငါ မေတာင္းဆိုေတာ့ပါဘူး " ၊ " တကယ္လို႔ မင္းရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကို ငါ့ကို မေပးခ်င္ရင္လည္း ေက်ာင္းဆင္းတဲ့အခ်ိန္ ေန႔တိုင္း မင္းနဲ႔အတူတူ အိမ္ျပန္လို႔ရလား ... အဆင္ေျပလား "

" ေက်ာင္းၿပီးရင္ အတူတူဆိုတဲ့" စကားလံုးကို bus ကားမွတ္တိုင္ေရွ႕သို႔ Volvo ကားတစ္စီး ရပ္တန္႔လာတဲ့အခိုက္မွာ ျပန္ၿပီး တုံ့ျပန္ဖို႔ရန္ အခ်ိန္မရွိေတာ့ပါ ။

စာလံုးေပါင္းအမွားေလးေတြနဲ႔ နားမလည္တဲ့ေနရာေလးေတြရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါအုန္းေနာ္ အခုမွ စျပန္တဲ့ novel ေလးမို႔ပါ 🥰
27/10/2021

🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊🍊

[Unicode]

Matchmaking Alternative (1.4)

Owl Wing Company ကို စဝင်တဲ့နေ့ကထဲက နိုနိုက ထူးဆန်တာတစ်ခုကို သတိထားမိတယ်

နေတိုင်းလိုလို သူမရဲ့ mail box ထဲကို လမ်းညွှန်စာရွက်တွေ ပို့လာပြီး လုပ်ငန်းဆင်းတော့မယ့်အချိန်ရောက်တိုင်း သူမရဲ့ အထက်အရာရှိထံသို့ တနေ့တာလုပ်ဆောင်ချက်တွေကို ပြန်ပြီးတင်ပြရတယ် ။ ဒီလုပ်ဆောင်ချက်တွေက ရှောင်းရီထံ မရောက်မှီ ထုတ်လုပ်ရေးခေါင်းဆောင် ၊ စီမံရေး ခေါင်းဆောင်၊ သက်ဆိုင်ရာမန်နေဂျာများ ထံသို့ အရင် ရောက်ရှိသွားတယ် ။

အဲ့ဒီနောက် နိုနို တွေးမိတာက ၊ရှောင်းရီက သူဠေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီလို ဆင်တူရိုးမား email တွေဘယ်လောက်များများ လက်ခံနေရမလဲ? ၊ သူမက အလုပ်သင်လေးပဲလေ ဘာလို့သူ့စီကိုပါ နေ့တိုင် mail ပို့ပြီးတင်ပြနေရတာလည်း ၊ သူ့ ရဲ့ mail box ထဲမှာ mail တွေပြည့်နေမှာပေါ့ ။

သူမရဲ့သူဠေးမှာ email တွေကို စီမံခန့်ခွဲပေးမယ့် ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ရှိနေတယ်ဆိုတာကို နိုနိုဟာ မသိခဲ့လေဘူး၊ အဲ့ဒီ ဝန်ထမ်းက email တွေကို အရေးကြီးတဲ့ဟာ၊ အရေးမကြီးတဲ့ဟာ၊ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ၊ လုပ်ငန်း စသည်ဖြင့် သီးခြားစီ ခွဲပြီးမှ ရှောင်းရီထံတင်ပြရတာဖြစ်တယ် ။

များသောအားဖြင့် သူမရဲ့သူဠေးက အရမ်းကိုအလုပ်များသောကြောင့် email တွေကို သူကိုယ်တိုင်စစ်လေ့မရှိဘူး ၊ အရေးကြီးတာတွေလောက်ပဲ ကြည့်လေ့ရှိတယ်။ ကံမကောင်းစွာပဲ နိုနိုကို ကောင်းကင်ဘုံက မျက်နှာသာမပေးခဲ့ဘူး။

ဒီအပတ်မှာတော့ သူမရဲ့သူဠေးက email တွေကို သူကိုယ်တိုင်စစ်ကြည့်ဖို့ရာအတွက် အရမ်းကိုမှ အားနေတယ် ။ " Ding " email ဝင်လာတာနဲ့ ရှောင်းရီက တန်းပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ် ။ တစ်ချက်နှိပ်လိုက်တာနဲ့ ဒီအပတ်တနင်္ဂနွေရဲ့ အချိန်ပိုသင်တန်းက report တွေ၊ သူမရဲ့အခြေအနေက မရှင်းလင်းပေမယ့် သူမရဲ့သူဠေးကတော့ သူမလို အလုပ်သင်ပေါက်စလေးကို ဆူပူကြိမ်းမောင်ဖို့ အချိန်တွေအားနေခဲ့တယ် ။

သူမအပါအဝင် လူတိုင်းက တင်ပြဖို့ရာအတွက် ဆန္ဒရှိကြတယ်

ဒါပေမယ့် ဒီအခြေအနေမှာတော့ နိုနိုအတွက် မသေချာတော့ဘူး ။

အစည်းအဝေးခန်းထဲမှာ နည်းပြဆရာ မိုဇီယွမ်က whiteboard ပေါ်မှာ စာရေးနေစဉ် စိတ်မရှည်စွာ ဟောပြောပို့ချနေတယ်၊ Fei long အဖွဲ့သားတွေက မျက်လုံးကိုကျယ်ကျယ်ဖွင့်ထားပြီ အာရုံစူးစိုက်နေကြပေမယ့် နိုနိုကတော့ လုံးဝဆန့်ကျင်ဖက်ဖြစ်နေပြီး တွေးချင်ရာတွေးနေတယ် ။

ရှောင်းရီ အစည်းဝေးခန်းထဲသို့ မရောက်လာမှီအချိန်ထိ နည်းပြ မိုဇီယွမ်က စည်းကမ်းမတင်ကြပ်ခဲ့ဘူး၊ Fei Long အဖွဲ့သားတွေကလည်း ရီမောနေကြပြီး မိုဘိုင်းဖုန်းကစားသူကကစား အိပ်တဲ့သူကအိပ်နေကြသည် ။

Fei Long အဖွဲ့ရဲ့ခေါင်းဆောင်က နိုနိုလက်ကို ဆွဲလိုက်တယ် ။ သူမရဲ့ email ကြောင့်သာမဟုတ်ရင် အိပ်တဲ့သူတွေက ဆက်အိပ်လို့ရသလို ၊ ကစားနေတဲ့သူတွေလည်း ဆက်ကစားလို့ရတယ် ။ ခင်ပွန်း၊ ဇနီးမယား သားသမီးတွေနဲ့အတူ အပြင်ထွက်လည်ချင်သူက ထွက်လည်လို့ရတယ်။ သူမက ရှက်ရွံ့စွာနှင့် တောင်ပန်ခဲ့ပေမယ့် ဘယ်သူကမှ သူမရဲ့တောင်းပန်မှုကို တုံ့ပြန်မှုမရှိကြတဲ့အတွက် Fei long ခေါင်းဆောင်က သက်ပြင်းချလိုက်တယ် ။ " မင်းရဲ့ ... ကံဆိုးမှုကိုသာ အပြစ်တင်ရတော့မှာပဲ "

" Oh " နိုနိုက နားမလည်ပဲ နည်းပြဆရာကို မျက်တောင်ခတ်ပြီးကြည့်လိုက်တယ် ။

မိုဇီယွမ်ကပြောလာခဲ့တယ် " အဲ့ဒီ game ကို ဖန်တီးတဲ့သူက ရှောင်းရီပဲ "

!!!!!!

နိုနိုရဲ့ မေးကအောက်ကိုပြုတ်ကျသွားခဲ့ပြီး .... ကျန်တဲ့သူတွေ အကုန်လုံးလည်း တိတ်ဆိတ်သွားကြတယ်

သူမရဲ့ သူဠေးဘာလို့ အရမ်းစိတ်တိုသွားလည်းဆိုတာ မအံ့သြတော့ပါဘူး၊ ဘယ်သူကများ သူတီထွင်ထားတဲ့အရာကို သူမလို အလုပ်သင်ပေါက်စလေးက ဝေဖန်တာကို ခံနိုင်မှာလည်း ။

နိုနို သတိပြန်မဝင်လာသေးခင်မှာပဲ Fei long ခေါင်းဆောင်က ထပ်ပြောလာတယ် " တကယ်တော့ game ထဲမှာ အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီးရဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အပြန်အလှန် တုံ့ပြန်မှုတွေကို ထည့်သွင်းစင်းစားဖို့ တင်ပြခဲ့ပေမယ့် သူဠေးက ပယ်ချခဲ့တယ် "

" ဟုတ်တယ် " တစ်ခြား တစ်ယောက်ကလည်း ထောက်ခံလာတယ် ၊ " ရှောင်ကောက သူရဲ့ အာဏာကိုအသုံးချပြီး ဖိနှိပ်လွန်းတယ် "

" Oh ??? အာဏာကိုအလွဲသုံးစားလုပ်တာလား ၊ သူရဲ့ အာဏာပြမှုကို ပြန်ပြီး တော်လှန်ဖို့ လိုအပ်လား?? "

နိုနိုက ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို စပြီး ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ရှောင်းရီ ဘယ်အချိန်ကထဲက ရောက်နေမှန်းမသိခဲ့ဘူး။

" တော်လှန်တာ ???? သဘာဝအတိုင်း အကြမ်းဖက်ဖိနှိပ်တာ ??? " ရှောင်းရီ နိုနိုရဲ့ ဘေးကခုံမှာ ထိုင်ချလိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် အစည်းအဝေးခန်းရဲ့ လေထုက သုညအောက်ထိ ဆင်းကျသွားခဲ့တယ် ။

သူမရဲ့ မှတ်ညဏ်တွေရပ်တန့်သွားတယ် ၊ သူမရဲ့ သူဠေးက တကယ်ကို အားယားနေပြီ အရမ်းပျင်းရိငြီးငွေ့နေတာလားလို့ သံသယဝင်မိလာတယ် ။ ရုတ်တရက်ကြီး သူမရဲ့ email တွေကို စာပြန်လာတယ် ၊ အခုလည်း ဘာသတိပေး အကြောင်းကြားတာမှမရှိပဲ ပိတ်ရက်မှာဖွင့်တဲ့ အချိန်ပိုသင်တန်းကို ရောက်ရှိလာပြန်တယ် ။

နံနက်ခင်းတစ်လျှောက်လုံး သင်ကြားပေရတဲ့သူပဲဖြစ်ဖြစ် လေ့လာရတဲ့သူပဲဖြစ်ဖြစ် အရမ်းကိုမှ ပင်ပန်းနေတဲ့အတွက် နိုနိုရဲ့ နေ့လယ်စာအတူစားကြဖို့ တောင်းဆိုမှုကို ငြင်းပယ်ခဲ့ကြတယ် ။ အိမ်ပြန်တဲ့သူတွေကပြန်ကြသလို သူတို့ရဲ့ ဇနီး ဒါမှမဟုတ် ရီးစားတွေနှင့် ရုပ်ရှင်သွားကြည့်တဲ့သူက သွားကြည့်ကြတယ် ။ သင်တန်းမပြီးခင်မှာပဲ ရှောင်းရီက ဖုန်းပြောဖို့ထွက်သွားပြီး မျက်စိတစ်မှတ်အတွင်းမှာပဲ ပြောက်ကွယ်သွားတယ် ။ အခုတော့ နိုနိုတစ်ယောက်ထဲပဲကျန်နေတော့တယ် ။ နိုနိုက သူမရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်းပဲ အစည်းဝေးအခန်းကို ရှင်းလင်းလိုက်တယ် ။

( အစည်းဝေးအခန်းမှာ သင်တန်းပို့ချတာပါနော် ၊ သင်တန်းပို့ချတယ်ဆိုတာကလည်း ကျောင်းတက်သလိုမျိုးမဟုတ်ပါဘူးနော် ၊ ဘလိုပြောရမလဲ presentation လုပ်သလိုမျိုး ပုံစံနဲ့ သင်ကြားပို့ချတာပါနော် မရှင်းမရှင်းဖြစ်နေကြမှစိုးလို့ပါ 😬)

သူဠေးကလည်း ပြန်လာလောက်မှာ မဟုတ်တော့ဘူး ။ ဒါကြောင့် သူမလည်း အိမ်ပြန်ဖို့အတွက် ပြင်ဆင်လိုက်တယ် ။

ရလဒ်အနေနဲ့ကတော့ သူမ bus ကားစောင့်နေစဉ်မှာ သူမအတွက် အရမ်းကိုမှ ရှက်စရာကောင်းတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သွားခဲ့တယ် ။

bus ကား စောင့်နေစဉ် နိုနိုက သူမရဲ့သူဠေးကို " blood weekend kill " လို့ နာမည်ပြောင်ပေးဖို့ရာ စဉ်းစားလိုက်တယ် ။

လူအများစုကတော့ ပိတ်ရက်တွေမှာ စိတ်အေးလက်အေးနဲ့ အနားယူနိုင်ကြတယ် ၊ သူမအတွက်ကတော့ အရင်အပတ်မှာ blind date ကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းရ၊ ဒီအပတ်မှာကျ အချိန်ပိုသင်တန်းတက်ရနဲ့ နောက်အပတ်မှာရော ဘလို စိတ်ပင်ပန်းစရာတွေလာအုန်းမှာလည်း .....

နောက်အပတ်ကလည်း သူမအတွက် စိတ်ပျက်စရာတွေပဲလာမှာလားလို့ တွေးမိရုံနဲ့တင် နိုနို အနည်းငယ်တုန်လှုပ်မိသွားတယ် ။

အသက် ၁၇/၁၈ အရွယ်ကောင်းလေးတစ်ယောက် နိုနိုအရှေ့မှာလာပြီး လမ်းညွှန်ပေးဖို့ရာတောင်းဆိုတဲ့အခါမှာတော့ သူမရဲ့အာရုံကိုလွွှဲလိုက်တယ် ။

သူမတို့ နှစ်ယောက်နဲ့ အနည်းငယ်ဝေးကွာတဲ့နေရာကို နိုနိုက သတိထားလိုက်မိတယ်၊ အဲ့ဒီနေရာမှာ လည်း ဒီကောင်လေးနဲ့ သက်တူရွယ်တူ ကောင်လေး၂ယောက်က သူမတို့ဘက်ကို လှမ်းကြည့်နေကြတယ်။

Oh!!! နိုနိုက ဒီအခြေအနေကို နားလည်လိုက်တယ် ၊ တကယ်တန်းက လမ်းညွှန်မှုကို တောင်းဆိုဖို့မဟုတ်ပဲ စကားပြောချင်ရုံသက်သက်ပဲ ။ သူမရှေ့က ကောင်လေးရဲ့ ကျောင်းဝတ်စုံကို ကြည့်လိုက်တော့ XX အလယ်တန်းကျောင်းက ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဆိုတာ သိလိုက်တယ် ။

" ဟို...ဟို..." သူရဲ့လက်တွေကို ဆံပင်တွေထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပြီး " အနောက်ဖက်က သစ်တောပန်းခြံကို ဘယ်လိုသွားရမလဲဆိုတာ ပြောပြပေးပါလား " ဆိုတာကို မပြီးခင်ထိ စကားထစ်နေခဲ့တယ် ။

နိုနို မျက်တောင်ခတ်လိုက်ပြီး သဘောပေါက်သွားတယ် ၊ သူက လမ်းညွှတ်မှုကို တကယ်တောင်းနေတာပဲ၊ " နံပါတ် ၁၂ bus ကားကို စောင့်ပြီးစီးလိုက် ၃မိနစ်လောက်ဆို အနောက်ဘက်က သစ်တောပန်းခြံကိုရောင်ပြီ"

" ကျေးဇူး.... ကျေးဇူးပါ..."

"ရပါတယ်"

ကောင်လေးက အနည်းငယ်ရှက်နေတဲ့မျက်နှာနဲ့ အကြာကြီးဖိနှိပ်ထားတဲ့ စကားတစ်ချို့ကိုပြောလာတော့တယ် " အဲ.... မင်းရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကိုတောင်းလို့ရမလား.."

နိုနိုက မျက်တောင်တစ်ဖန်ခတ်လိုက်ပြီး အခု အမှန်တရားကို သဘောပေါက်သွားတော့တယ် ၊ တကယ်တော့ လမ်းညွှန်ခိုင်းတာက အကြောင်းပြချက်တစ်ခုသာဖြစ်ပြီး ဒါက သူ့ရဲ့ တကယ့်ရည်ရွယ်ချက်အမှန်ဟူတ်ပုံမရဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီကလေးက အရမ်းငယ်သေးတယ် မဟုတ်ဖူးလား။ သူမက အနည်းဆုံး သူ့ထက် ၅နှစ်လောက်တောင်ကြီးတာလေ ဒါကိုသူက သူမစီကနေ ဖုန်းနံပါတ်တောင်းဝံ့တယ်လား!!!

ကောင်လေးက နိုနို အသံတိတ်သွားတာကို မြင်တော့ သူမစိတ်ဆိုးသွားတယ်ထင်ပြီး အရှုံးမပေးချင်ပဲ သူ့ရဲ့ခေါင်းကိုကုတ်လိုက်ပြီး " ဟို လမ်းမရှာတွေ့ရင်ဖုန်းဆက်ပြီး မင်းကိုလှမ်းမေးကြည့်လို့ရအောင်ပါ "

နိုနိုကတွေးလိုက်တယ် ဘလို " လမ်းရှာမတွေ့မှာ စိုးလို့ ဖုန်းဆက်မေးဖို့??"ဒီမှာ မောင်လေးရေ.... ဒီထက်ကောင်းတဲ့အကြောင်းပြချက် ပေးလို့မရဘူးလား...

နိုနိုက စက္ကန့်ပိုင်းလောက်စဉ်းစားလိုက်ပြီး " ဪ မင်းလမ်းညွှန်ချက်တောင်းဖို့အတွက် ငါ့ဖုန်းနံပါတ်ကို လိုချင်တာလား?? "

ဒါကိုကြားတာနဲ့ ကောင်လေးက နည်းနည်းရှက်သွားပြီး နိုနိုရဲ့ အပြုံးနုနုလေးကိုကြည့်ရင် အနည်းငယ်စိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ် " ဟင့်အင်း... တကယ်တော့ ငါမင်းကို bus ကားစောင့်နေတာ ခဏခဏ တွေ့ဖူးတယ် ... ငါတို့ သူငယ်ချင်းဖြစ်လို့ရမလား? "

ဒီကောင်လေးရဲ့ ဝန်ခံချက်ကိုကြားတာနဲ့ အခြားနေရာမှာ ရပ်နေတဲ့ ကောင်လေးအုပ်စုထဲကနေ ရီသံတွေထွက်လာတယ် ။ " အို... နောက်ဆုံးတော့ ရက်ပေါင်များစွာကြာအောင်လေ့ကျင့်ခဲ့တဲ့ ဒီစကားကို ပြောထွက်ပြီပေါ့"

"ကောင်းပြီ ၊ ငါသာ မင်းနေရာမှာဆိုရင် သူမကို လဝက်လောက်နဲ့ ရအောင်လိုက်မှာ၊ ဘယ်သူသိမလဲ အခုချိန်ဆို အကြင်နာတွေဘာတွေတောင် ပေးပြီးသွားလောက်ပြီး " 😆

"ဟားဟားဟား...."

နိုနိုက အဲ့ဒီဆိုသွမ်းနေတဲ့ အုပ်စုရဲ့ ရီသံကိုကြားလိုက်တာနဲ့ သူမရဲ့သွေးကြောတွေ ဖောင်းပွလာတဲ့ထိ စိတ်တိုလာတယ် ။ သူမဘေးကကောင်လေးက အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားသွားပုံရပြီး သူမကို အလျှင်စလို ရှင်းပြလာခဲ့တယ် " မင်း... မင်း သူတို့ကို စိတ်ထဲထားမနေပါနဲ့ ..." ကောင်လေးရဲ့စကားမဆုံးခင်မှာပဲ နိုနိုက " fire queen " အဖြစ်ပြောင်းသွားတော့တယ် ။

" မင်း အသက် ဘယ်လောက်လဲ"

"ဟန်..." ကောင်လေးက ဘာမှမတုုံ့ပြန်လာဘူး

နိုနိုက ထပ်ပြီးမေးလိုက်တယ် " မင်း အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ ၊ ငါ့ကို အမှန်တိုင်းပြော "

သူမရဲ့ စကားတွေက ကောင်လေးကို အံ့အားသင့်သွားစေတယ် ။

နိုနိုကတော့ ဒီဟာက ရီစရာကောင်းတယ်လို့ ထင်မနေဘူး၊ " မင်းက အရမ်းငယ်သေးတယ် ၊ ပညာတောင်မစုံသေးဘူး ၊ အမတစ်ယောက်အနေနဲ့ မင်းရဲ့ ဆရာနဲ့ မိဘတွေကို မတွေ့... "

" cut " သူမရဲ့ စကားမဆုံးခင်မှာပဲ ခပ်ဆိုးဆိုးပုံစံနဲ့ ကျောင်းသားက ပြောလာတယ် " အသက်ကြီးချင်ယောင် ဆောင်နေတာလား ၊ မင်းကျောင်း အင်္ကျီ မဝတ်ထားတာနဲ့ပဲ ငါတို့ကို လိမ်လို့ရမယ်ထင်နေတာလား "

ဒါကိုကြားတာနဲ့ နိုနိုရဲ့ ခေါင်းထဲမှာ လျှပ်စီးတွေလက်လာသလိုပဲ ၊ ဒီကလေး ... တကယ်တော့ သူမကို သူ့ကျောင်းနေဖက်အဖြစ် သတ်မှတ်နေခဲ့တာလား ??

သူမရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကိုတောင်းဖို့ သူ့မှာသတ္တိရှိနေတာ မဆန်းပါဘူးလေ ။

အချိန်အတော်ကြာတဲ့ထိ နိုနိုက ဘာမှပြန်ပြောမလာဘူး ၊ " ဟုတ်တယ် သူမက ကလေးနဲ့တူနေတယ်ဆိုတာတော့ ဝန်ခံပါတယ် ၊ သူမ ဘလိုပဲဝတ်ဝတ် သူမရဲ့ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်းလေးက ကျောင်းသူနဲ့တူနေတာပဲ ၊ သို့ပေမယ့်လည်း သူမက လူ့အဖွဲ့အစည်းထဲမှာ နှစ်နှစ်ကြာအောင်တောင် အလုပ်လုပ်ခဲ့ပြီးပြီလေ ၊ ဘလိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ သူမရဲ့ မျက်နှာမှာ ရင့်ကျက်မှုတွေတော့ ရှိနေလောက်ပြီ ဟူတ်တယ်မလား "

ဘာလို့... ဒီကလေးတွေ... နိုနိုအနည်းငယ် စိတ်ညစ်သွားတယ် ။ သူမရဲ့ ရှေ့က ဒီကောင်လေးကို ဘယ်လိုငြင်းရမလဲလို့ စဉ်းစားရင်း သူမရဲ့စိတ်ထဲမှ ဒီကလေးတွေကို ဘယ်လို့ သင်ခန်းစာပေးရင်ကောင်းမလားဆိုတဲ့ အတွေးကဝင်လာတယ်။

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါက ကောလိပ်ကျောင်းသားအရွယ်ပါ ။ ငါ့ကို ဘာလို့ အထက်တန်းကျောင်းသူလို့ မြင်ရတာလဲ။ အရမ်းရှက်ဖို့ကောင်းတယ် ....

နိုနိုရဲ့ ဖြူဖျော့နေတဲ့ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရတာနဲ့ ကောင်လေးက နိုနိုငိုတော့မယ်လို့ ထင်သွားတယ် ။
သူက မြန်မြန် နှစ်သိမ့်ဖို့ကြိုးစားလာတယ် " မင်း ဒါကိုမကြိုက်ဖူးဆို ၊ ငါတို့ ... ငါ မတောင်းဆိုတော့ပါဘူး " ၊ " တကယ်လို့ မင်းရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ကို ငါ့ကို မပေးချင်ရင်လည်း ကျောင်းဆင်းတဲ့အချိန် နေ့တိုင်း မင်းနဲ့အတူတူ အိမ်ပြန်လို့ရလား ... အဆင်ပြေလား "

" ကျောင်းပြီးရင် အတူတူဆိုတဲ့" စကားလုံးကို bus ကားမှတ်တိုင်ရှေ့သို့ Volvo ကားတစ်စီး ရပ်တန့်လာတဲ့အခိုက်မှာ ပြန်ပြီး တုံ့ပြန်ဖို့ရန် အချိန်မရှိတော့ပါ ။

စာလုံးပေါင်းအမှားလေးတွေနဲ့ နားမလည်တဲ့နေရာလေးတွေရှိရင် ခွင့်လွှတ်ပေးကြပါအုန်းနော် အခုမှ စပြန်တဲ့ novel လေးမို့ပါ 🥰
27/10/2021